Przychylam sie do oceny, dobry poczatek i koncowka, w srodku bywa slabiej ale do obejzenia.

odchylam sie od oceny. Za dlugi, slaby, nie smieszny. Juz duzo lepsze jest Crimen Ferpecto jezeli szukamy groteski. To tak samo jest groteska filmow Hitchcocka jak The Cabin in the Woods pastiżem. Pomyłka, nuda, strata czasu. Żal mi Carmen Maura. Grała w prawdziwych filmach-parodiach u Almodovara i powinna odróżniać jedno od drugiego. A tak zagrała w filmie z które Almodovar wyśmiewa. Oczywiście jest to kwestią gustu, ale ostrzegam, by ktoś czasu zwyczajnie nie stracił na knot.

coz, podobnie ja mysle o tworczosci Pedro Almodovar, ale o gustach ...
zreszta ocenilismy film na 6, wiec prawie srodek, od czego sie tu odchylac :)

Dla mnie z kolei rewelacja. Taki humor jaki tu zaserwowano mogę jeść pełnymi łyżkami. Co to w ogóle za scenariusz! Teksty takie, że odpadałem. Oczywiście padające głównie z ust głównej bohaterki. Mogę chociażby przywołać ten, w którym zwraca się do tego podrywającego ją lowelasa:
"- Co się stało z mężem? Został potrącony przez ciężarówkę.
- To straszne.
- Tak. A ciężarówka była pełna chemikaliów, które zniekształciły mu twarz."
I wdzięczy się do niego, i mówi, że przyjdzie na imprezę, bo mężowi w szpitalu z rurkami i tak nie pomoże. Znając cały kontekst i zmyśloną na poczekaniu historię, scena jest komiczna. Albo wcześniejsza kiedy dwie kobiety przyszły oglądać mieszkanie zaserwowała im tekst, że ma tu wpisane "dwie lesby szukają mieszkania do robienia nożyczek" i w trakcie ich oburzenia wyprowadza je za drzwi. I właśnie wiele tu takich było.
Wydawać by mi się mogło, że jedynie fani "Akademii policyjnej" czy "Nagiej broni" nie kupią takiego humoru. A jeżeli wspominasz o Almodovarze, to myślę, że znasz jego kino. Ja też znam i jest to jeden z moich ulubionych reżyserów. Nigdy u niego parodii nie dostrzegałem. Nawet w takich "Przelotnych kochankach", bo niby parodia czego? W omawianym filmie też jej nie ma, a piszesz tak jakby to był "nieprawdziwy film-parodia". To jest typowa czarna komedia.
No i co za gra zespołowa! Coś pięknego. Carmen Maura to oczywiście perła (zasłużona Goya), ale także taka Terele Pavez jako Ramona (nominowana do Goya) czy Emilio Gutierrez Caba (wygrana Goya).
Reżysera Alexa de la Iglesia dopiero poznaję i chętnie zobaczę co poza genialnym "La comunidad" ma do zaoferowania.

Podpisuję się